Voetballen en eindigen op krukken!

Gevolg van vrouwen die voetballen: opgerekte enkelbanden!

Lekker even een potje ballen op het grasveld dacht ik afgelopen dinsdag...vergeet het na een half uur stond ik al geblesseerd aan de kant...in de aanval ging in door mijn enkel heen...ach valt wel mee dacht ik, doet altijd even pijn als je er doorheen gaat...maar goed na 10 minuten kon ik nog steeds niet lopen...het stak nog steeds, en proberen door te gaan...dat ging niet dus in de goal dan maar...uhhh...kon echt geen kracht op mijn enkel zetten...dus na de tijd lekker douchen en tijdens het lopen van het veld af voelde ik het nog steeds, ach comfortabel is anders, maar goed niet aanstellen dacht ik bij mezelf het zal vast wel allemaal mee vallen, nou dat was het niet toen ik mijn schoenen en sokken uit deed, een ei!!! Uhhhh en pijn...tsja de rest schrok er zelfs van en ik wist niet wat ik moest doen, koelen had geen zin meer daar was het al veel te laat voor...dus voet ophoog en een cremepje erop en mank lopen...pfff...wat voelde ik me een aansteller zeg, ja je bent hier niet alleen en iedereen vraagt wat er aan de hand is...na 3 keer vertellen heb je daar ook wel genoeg van...de een zei inzwachetelen en de ander zei ga naar de dokter, maar dan zit het beste advies toch wel thuis...mams!!! Dus bellen, eerst even lekker ongerust maken met een sms van wil je alsjeblieft nu bellen??? Maar goed, mams zei dat het misschien wel verstanding was om naar de dokter te gaan...ik wou eerst de volgende ochtend afwachten...was al bang dat ik zondag niet mee op vakantie naar Kaapstad kon gaan, dus ben maar naar de dokter gegaan, al was er geen ei meer te zien op mijn enkel, nee het is nu veranderd in een olifantenpoot! Dik en opgezet...de dokter vertelde me dat ik mijn enkelbanden opgerekt had en dat het wel drie weken gaat duren voordat het genezen is, mits ik drie keer per dag koel op krukken loop en mijn plas tabletjes in neem tegen het vocht...uhhh krukken....nee toch dacht ik toen, heb hem wel drie keer gevraagd of dat echt moest, en dat moest, tenminste als ik naar Kaapstad wou moest ik alle rust nemen die mijn enkel kon krijgen en met het voetje omhoog zitten natuurlijk! Wat een gedoe allemaal zeg...was ook wel een lachen moment...op een gegeven moment kijkt hij naar mijn voet en zegt ajaja, das niet zo mooi en trekt en buigt er wat aan...en op een gegeven moment ging het echt heel ver en het deed geen pijn...dus zei ik heel enthousiast van o that is a good sign, it doesn’t hurt...waarop de dokter antwoorde...nee dat is niet zo goed...zit geen versteviging meer in! Uhhh, jeetje zeg...probeer ik optimitisch te zijn...niet gelukt...nou ik zit gebakken en moet dus alle rust nemen...verschrikkelijk...niets voor mij! Je begrijpt dus wel dat de vitaminepillen maar even aan de kant gezet, voor het geval ik ietsje teveel energie krijg...voor de rest let iedereen goed op me en verzorgen ze me goed, bordje eten voor me pakken etc..al doe ik het toch liever zelf....nou genoeg over mij enkel...die ochtend is had ik ook nog maar net overleefd...een ZEEPKISTENRACE!!!

Tsja, het lijkt ter land ter zee en in de lucht wel...de mensen met wie we samen de business trainingen geven organiseerden een zeepkistenrace en hadden mij en nog drie andere blonde dames weten te porren om mee te doen... ala waarom niet, we wisten niet eens wat het inhield! Dit was afgelopen maandag...een public holiday, uhhh waarom geen idee, maakt niet uit, lekker een dagje vrij is altijd goed zeg ik maar zo...Aangekomen daar hadden ze wel een voertuig voor ons...nou je wilt niet weten wat voor een! Een gammele bak die je alleen met je voeten kan besturen en zonder rem...het was ben een lang parcours, dus hadden we afgesproken dat ik en suus boven aan de heuvel zonden beginnen en nienke en milou halverwege het zouden overnemen....ik weer een te enthousiast dat ik wel de berg af wou, maar dat ging toch heel wat harder dan ik dacht, heb doodangsten uit gestaan en niet alleen ik hoorde ik achteraf! Het ging echt loeihard en ik kon niet stoppen en mijn benen hielden het niet om alleen rechtdoor te gaan, dus nam ik een hele grote bocht naar rechts toe, naar thuis..de campus wat niet de bedoeling was, maar goed...ik vloog bijna uit de bocht en kon hem net houden, andere mensen renden heel hard achter me aan om me te stoppen maar dat lukte niet en er stonden allemaal auto’s geparkeerd aan de weg, dus het enigste wat ik dacht OOO, die auto....DEUK!!!! Maar het ging net goed gelukkig! Nou daar ben ik niet meer voor te porren de volgende keer! De groeten ermee...het gevolg va mijn actie...4de geworden! En dan vertel ik er niet bij hoeveel er mee deden...dat is nu wel te raden...wat een dag zeg...pfff......

Gaan we nog even verder terug in de tijd...afgelopen weekend....vrijdag begon het allemaal, de business training die ik zelf moest gaan geven aan de mensen uit de townships...en uitgerekent bij mij komt die leraar een kijkje nemen...maar ik had alles geod voorbereid en alles liep op rolletjes zelfs mijn engels was gewoon goed! Het onderwerp dat ik moest geven was Marketing & Sales, niet al te moeilijk dus, maar had het interactief voor die mensen gemaakt en dan is het toch maar weer afwachten hoe alles loopt en je moet toch een half uur zien vol te krijgen en als je te diep op dingen ingaat snappen ze er niets meer van, snappen jullie het nog??? Hahaha...het ging goed, en de complimenten van de leraar heb ik in de pocket gestopt...Die avond was het tijd om een borrel te drinken op een succesvolle business training! En dat hebben dus ook maar goed gedaan!

Zaterdag hebben lekker de hele dag geluiered en in de zon gelegen...heerlijk!!! Genieten is dat zeg...idereen lekker verbrand, behalve Lianne die is na een middagje weer poepie bruin! Hahahha...die avond hadden we een feestje van Linda en Marloes (ook retailstudenten) die hun verjaardag vierden...ze hielden het in een zaaltje van een pizzeria...feest dus, met speciale prijzen voor de versnaperingen....helemaal goed geregeld! Het was een mooi feestje eigen muziek en om twaalf uur lekker mijn zijn allen zingen, hier in Afrika kan echt alles, heb zelfs met Nienke achter de bar gestaan en ons eigen drinken in gedaan, omdat de bediening echt overal zo traag is en wij nederlanders zo snel gefrustreerd zijn, van te voren waren we daar wezen eten...twee uur hebben we op ons eten moeten wachten...nou dat zegt al wel genoeg! Maar goed, ook een feestje geven kan tot in de late uurtjes doorgaan, want we waren pas om drie uur weg daar en de eigenaar vermaakte zich ook iets te goed...die lag te slapen aan de bar, zo dronken als een tor!!! Hahaha, die volgende dag sprak ik hem nog even en toen gaf die al wel aan dat we vaker moesten komen, het was gezellig en dat hij zich vandaag een beetje moe voel, mmm wat raar nou!!! Ik heb me helemaal blauw gelachen...die avond zijn er zoveel mooie dingen gebeurd, als ik nu weer aan terug denk ...ik lig zo weer op de grond van het lachen...we draaien alles kwijt van Marco Borsato, dat is ons lijflied van de retailers...nou iedereen stond met tranen in hun ogen, althans de vrouwen, emotioneel momentje! Maar dan merk je pas hoe hecht je met elkaar bent! Pfff....en zondagavond hebben we Marloes nog even verrast met een persoonlijk liedje van het is een nacht die je normaal alleen in films ziet, die voorbereidingen echt geniaal!!! Die stond helemaal perplex!!! En vanmorgen hebben we Linda verrast met een champagne ontbijtje, dit keer maar zonder alcohol! Hahaha, voor de verandering....

Dat waren de verhalen eigenlijk wel weer...

Het zal even duren voordat er wat nieuws op komt te staan, want volgende week hebben we vakantie en dat betekend dat we zondag naar kaapstad vertrekken...en dinsdagavond 10 oktober weer terug komen...dus tot dan!

Dikke afrikaanse knuffel van Lietje Pietje!
(zo noemt Nienke me altijd, ondanks dat het nog geen Sinterklaas is...)